2020
Jakich preparatów używamy podczas zabiegów skleroterapii ?
Skleroterapia, to zabieg pozwalający na zamknięcie małych, niewydolnych naczyń żylnych powstających w przebiegu przewlekłego nadciśnienia żylnego. Po zdiagnozowaniu choroby przez flebologa, na podstawie nieinwazyjnego badania USG Dopplera, pacjent kwalifikowany jest do zabiegu
Skleroterapia, to zabieg pozwalający na zamknięcie małych, niewydolnych naczyń żylnych powstających w przebiegu przewlekłego nadciśnienia żylnego. Po zdiagnozowaniu choroby przez flebologa, na podstawie nieinwazyjnego badania USG Dopplera, pacjent kwalifikowany jest do zabiegu.
Wszystkie preparaty używane w skleroterapi są bardzo dobrze przebadane i bezpieczne. Jeżeli używane są przez osoby doświadczone , posiadające wiedzę na temat leczenia naczyń to nie powinny powodować żadnych poważnych działań niepożądanych.
Celem zabiegu skleroterapii jest usunięcie z układu krążenia niewydolnego naczynia. W takim naczyniu przepływ nie jest prawidłowy. Dochodzi w do zalegania krwi i powstaje nadciśnienie żylne. Powoduje to uszkadzanie mikrokrążenia, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do zmian skórnych ( w tym owrzodzeń).
Zastosowanie odpowiednich środków pozwala na zmniejszenie przepływu krwi przez naczynie, doprowadza to początkowo do obkurczenia, włóknienia, a następnie wchłonięcia. Do środków najczęściej stosowanych w skleroterapii należą środki działające na tłuszcze ( lipidy ) wchodzące w skład ściany naczyń żylnych.
Do najbardziej popularnego zalicza się polidokanol – nietoksyczny związek organiczny z grupy polieterów, podawany cienką igłą do światła naczynia. Lekarz flebolog, w zależności od rozmiaru pajączków naczyniowych dobiera stężenie oraz objętość preparatu potrzebnego do jego zamknięcia.
Kolejną substancją z tej grupy jest siarczan tetradecylu sodowego (STS), który tak jak polidokanol działa w mechanizmie uszkodzenia śródbłonka naczynia wchodząc w interakcję z budującą go warstwą lipidową.
Inaczej działa roztwór glukozy i chlorek sodu. To substancje hipertoniczne, czyli takie, które mają większe ciśnienie osmotyczne niż w tym przypadku komórki budujące żyłę. W efekcie, na drodze osmozy, poszerzone naczynie żylne traci wodę, kurczy się, a następnie obumiera.
Trzecią grupą środków stosowanych w skleroterapii są substancje drażniące, takie jak ałun chromowy glicerolu, które podrażniają śródbłonek naczynia. W wyniku ich działania dochodzi także do nieodwracalnej denaturacji białek budujących ściany żył.
Preparaty te wstrzykiwane mogą być w postaci płynu, lub piany, po zmieszaniu płynu z powietrzem pod niewielkim ciśnieniem. Zaletą przemawiającą za postacią piany jest jej lepsze przyleganie do ścian naczyń.
Skleroterapia to bezpieczny i skuteczny zabieg eliminujący defekty kosmetyczne w postaci pajączków naczyniowych. To bezpieczny zabieg wykonywany zwykle bez znieczulenia. Czas jego trwania to około około 20-30 minut, a po zakończeniu możemy od razu wrócić do swoich zajęć.
